Isle of Paradise

En daar zitten we dan weer in de bewoonde wereld. We zijn vanochtendvroeg na een 15-uur durende busreis vanuit Rainbow Beach aangekomen in Airlie Beach (waar ze weer gewoon een McDonalds hebben)

Maargoed, waar het in dit berichtje natuurlijk allemaal om draait: Fraser!! Zo hee, wat een paradijs was dat.
We waren eerst nog bang dat we geen leuke groep zouden krijgen, maar we hadden ons geen zorgen hoeven maken, we hadden echt een supergroep! 2 Brazilianen, 2 Zweden, 3 Denen (waarvan 1 daarvan een zanger was), 1 meisje uit Wales en nog een NL jongen. Gelukkig hadden we ook nog eens een zeer competente driver, waardoor we niet bang hoefden te zijn voor ongelukken.
Tsja, waar moet ik beginnen..

Dag 1: Over de enorm hobbelige inland-road en over het strand gereden om bij Eli Creek te komen, een of andere enorm helder beekje. Op de foto's zie je nooit geen mensen, maar dit was echt net of je op Bondi Beach kwam, zoveel mensen. Was wel beetje jammer, maar het beekje wordt er nit minder op. Daarna naar het Shipwreck en nog naar de Pinnacles (een of ander kalkgesteente) en dan snel een mooi kampeerplekje vinden en je tentjes opzetten. Hadden een mooi plekje achter de duinen gevonden, waar we op 2 gaspitjes ons avondeten hebben gekookt. Daarna heel primitief afwassen in de oceaan.

Dag 2: Om 6 uur opstaan na een nacht niet geslapen te hebben omdat je op enorm dunne matjes lag, want we gingen naar Lake McKenzie!! Voor degenen die dit niets zegt, zoek het maar es op op internet. Echt supersupersupermooi! Toen we dat voor ht eerst zagen, net alsof je in het paradijs bent beland. Het water schreeuwt gewoon: kom zwemmen! Superblauw water en een superwit strand, echt geweldig. 's middags nog een of andere bushwalk gedaan en dan alweer een nieuw plekje vinden om je tentjes op te zetten (ik moet er trouwens bijzetten dat we er bijzonder handig inwaren, we hadden die tentjes echt heel snel staan). Terwijl de jongens leuk aan het spelen waren, mochten de 4 vrouwen ht avondeten maken, spagetti deze keer. Smaakte nog best goed, het enige nadeel was dat we nogal druk waren met de dingo's wegjagen. Die beesten kwamen gewoon echt tot op 2 meter afstand.

De 3e en laatste dag zijn we wezen ontbijten op het strand (eerst natuurlijk weer afwassen in zee) en daarna gingen we naar Lake Wabby. Om daar te komen moest je alleen eerst 40 minuten door de brandende zon, door het bos en over heuvels heen (en dat deden Anniek en ik ook nog es op blote voeten, avonturiers als we zijn) Dat meer was ook wel mooi, nit zo mooi als Lake Mckenzie natuurlijk, maar hee, volgens mij kan geeneen meer Lake McKenzie verslaan.

Toen snel alle spullen weer inladen, want we hadden nog een ferry te halen. Jammer genoeg misten we die net, maar hee, no worries!

Hoewel het echt een superavontuur was, weet ik toch wel dat ik niet voor kamperen gemaakt ben. Dat hele piesen-in-de-bosjes vind ik toch niet echt wat (je kon niet eens alleen gaan door het dingo-gevaar). En mijn bedje in het hostel sliep toch wel weer erg lekker. Maar we hebben wel echt superleuke mensen leren kennen door het Fraser-avontuur.

Overmorgen gaan we weer naar het volgende avontuur: zeilen bij de Whitsunday Islands. Jullie horen het allemaal wel weer!